تتت

همای انگاره ی همایون(نگار) را در انگاره های خود می بیند و دلباخته ی تصویر او می شود
هم که شیرین تصویر خسرو را می بیند (نقاشی های که شاپور از خسرو می کشد و جا به جا در مسیر شیرین عَلم می کند)
هم که شاپور وصف شیرین را پیش خسرو می کند و خسرو دلباخته ی تصویر شیرین در وصفیات شاپور می شود
هم که فرهاد دلباخته ی صدای شیرین می شود و در بیابان صدای او را می شنود

هم که مجنون انگاره ی لیلی را در کالبد حیوان می بیند؛ گویی دیدن تصویر و شنیدن صدای عاشق و معشوق، یکی از ویژگی های بارز و تکرار شونده ی منظومه های فارسی ست
نویسنده: عنایت چرزیانی

مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها